این راسته ، شامل پرندگانی با پرو بال رنگین، منقار نسبتا بزرگ و سخت است، که در برخی از گونه ها، قلاب مانند دیده می شود و از ماهی و حشرات تغذیه می کنند.
تیره ی ماهی خورکیان
تیره ی زنبور خواریان
این تیره شامل پرندگانی اجتماعی با رنگ آمیزی زیبا، بال های دراز و کشیده، دم نسبتا بلند است و نر و ماده ی آن کم و بیش همشکل اند.
تیره ی سبز قبایان
این تیره پرندگان کلاغ مانند با پرو بال خوشرنگ؛ منقار قوی و اندکی قلاب مانند را در بر می گیرد.
تیره ی هدهدیان
از این تیره یک گونه در ایران وجود دارد.
-----------------------------------------------------------------------
نام علمی : Merops Apiaster نام انگلیسی: European Bee eater نام فارسی: زنبور خوار (زنبورخوار معمولی)
|
![]() ![]() |
مشخصات ظاهری: این پرنده، 28 سانتیمتر طول دارد و به واسطه ی رنگ خرمایی سر پشت گلوی زرد روشن، که در تضاد با رنگ آبی فیروزه ای زیر تنه اش قرار دارد، به آسانی شناخته می شود. در پرنده ی بالغ، پشت بال ها بلوطی، که در پرواز، زیر بال های خاکستری قهوه ای کمرنگ به نظر می آید، و دم سبز با پرهای بلند میانی دیده می شود. زیر تنه ی پرنده ی جوان سبزی بیشتری دارد، اما تارک به رنگ بلوطی، گلو زرد و پرهای میانی دم بسیار کوتاه یا فاقد آنهاست. در هنگام مهاجرت، در بالای سر، از سر و صدایشان شناخته می شوند. در پرواز حشرات را شکال کرده و پروازش زیبا همراه با بالبازروی است. پرنده ای اجتماعی است و اغلب روی سیم های برق و تلگراف می نشیند.
صدا: صدای این پرنده، بسیار شبیه زنبور خوار گلو خرمایی و آرامتر است و شبیه «په رروپ-» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در فضاهای باز با بوته های پراکنده و درختان اندک، و روی تیرهای تلگراف به سر برده و در سوراخ های دیواره ی ساحلی رودخانه ها، گودال های شنی و گاهی روی زمین هموار، به صورت گروهی ، تولید مثل می کند. در ایران، تابستان ها فراوان است.
حفاظت: با وجود شکار این پرنده، به منظور جلوگیری از حمله ی آنها به کندو های عسل، به نظر نمی رسد نیازی به برنامه ی ویژه ی حفاظتی داشته باشد.